شب ادراری کودکان در خواب

شب ادراری که ترشح ناخواسته ادرار در طول خواب است. اگرچه اکثر کودکان بین سنین سه تا پنج سال شروع به خشک ماندن در شب می کنند، سنی که کودکان از نظر فیزیکی و عاطفی برای کنترل کامل مثانه آماده هستند متفاوت است.

شرح

اغلب کودکان گهگاه رختخواب را خیس می کنند و تعاریف سن و دفعاتی که در آن شب ادراری به یک مشکل پزشکی تبدیل می شود تا حدودی متفاوت است. کلمه شب ادراری از یک کلمه یونانی به معنای “آب ساختن” گرفته شده است. شب ادراری به صورت دفع مکرر ادرار در رختخواب یا لباس حداقل دو بار در هفته برای حداقل سه ماه متوالی در کودکی که حداقل پنج سال سن دارد، تعریف می شود. می تواند شبانه (در شب رخ می دهد) یا روزانه (در طول روز اتفاق می افتد). شب ادراری یک بیماری نسبتاً شایع در کودکان است. این می تواند یک وضعیت استرس زا برای والدین و فرزندان نیز باشد. برخی از کودکان شب ادراری را بسیار شرم آور می دانند. گاهی اوقات والدین هم ناامید و هم عصبانی می شوند.

شب ادراری به دو دسته تقسیم می شود. کودک مبتلا به شب ادراری اولیه هرگز به طور مداوم در طول شب خشک نشده است. کودک مبتلا به شب ادراری ثانویه پس از یک دوره خشکی طولانی مدت شروع به خیس شدن می کند. برخی از کودکان هم شب ادراری دارند و هم شب ادراری روزانه.

جمعیت شناسی

شیوع شب ادراری در دوران کودکی به تدریج کاهش می یابد. از بین کودکان پنج ساله، ۲۳ درصد مبتلا به شب ادراری هستند. در طول سال های دبستان، این مشکل همچنان رایج است، به طوری که ۲۰ درصد از کودکان هفت ساله و ۴ درصد از کودکان ده ساله هنوز شب ادراری را تجربه می کنند. شب ادراری در مردان شایع تر است. در پسران هفت و ده ساله به ترتیب ۹ و ۷ درصد در مقایسه با ۶ درصد و ۳ درصد در دختران رخ می دهد.

علل و علائم

دلایل شب ادراری به طور کامل شناخته نشده است. تمایل دارد در خانواده ها اجرا شود. اکثر کودکان مبتلا به شب ادراری اولیه، یکی از بستگان نزدیکشان – والدین، عمه یا عمو – دارند که او نیز این اختلال را داشته است. بیش از ۷۰ درصد از کودکانی که دو والدینشان تخت را خیس کرده اند، تخت را نیز خیس می کنند. مطالعات دوقلو نشان داده است که هر دوی یک جفت دوقلوهای همسان بیشتر از هر دوی یک جفت دوقلوهای برادر شب ادراری را تجربه می کنند.

گاهی اوقات شب ادراری می تواند ناشی از یک مشکل پزشکی جدی مانند دیابت، کم خونی داسی شکل یا صرع باشد. خروپف و اپیزودهای تنفس قطع شده در طول خواب (آپنه خواب) گهگاه به مشکلات شب ادراری کمک می کند. آدنوئیدهای بزرگ شده می توانند این شرایط را ایجاد کنند. سایر مشکلات فیزیولوژیکی مانند عفونت دستگاه ادراری، یبوست شدید یا آسیب نخاعی می تواند باعث خیس شدن در بستر شود.

کودکانی که به طور مکرر رختخواب را خیس می کنند ممکن است ظرفیت عملکردی مثانه کمتر از حد معمول داشته باشند. ظرفیت عملکردی مثانه مقدار ادراری است که فرد می تواند قبل از احساس میل شدید برای ادرار کردن در مثانه نگه دارد. وقتی ظرفیت عملکردی کم باشد، مثانه تمام ادرار تولید شده در طول شب را در خود نگه نمی دارد. آزمایشات نشان داده است که اندازه مثانه در این کودکان طبیعی است. با این وجود، آنها اصرار شدید مکرر برای ادرار کردن را تجربه می کنند. چنین کودکانی اغلب در طول روز ادرار می کنند و ممکن است چندین بار در شب خیس شوند. اگرچه ظرفیت عملکردی کوچک مثانه ممکن است به دلیل تأخیر رشدی ایجاد شود ، اما ممکن است عادت کودک به دفع ادرار مکرر رشد مثانه را کند کند.

والدین اغلب گزارش می دهند که کودکی که در رختخواب آنها خیس می شود، خواب بسیار خوبی دارد و به سختی بیدار می شود. با این حال، چندین مطالعه تحقیقاتی نشان داد که کودکانی که در رختخواب خیس می‌شوند، الگوهای خواب طبیعی دارند و خیس کردن تخت می‌تواند در هر مرحله از خواب رخ دهد.

در اوایل دهه ۲۰۰۰ تحقیقات پزشکی نشان داد که بسیاری از کودکانی که رختخواب را خیس می کنند ممکن است دچار کمبود هورمون مهمی به نام هورمون ضد ادرار (ADH) باشند. ADH به تمرکز ادرار در ساعات خواب کمک می کند، به این معنی که ادرار حاوی آب کمتری است و بنابراین فضای کمتری را اشغال می کند. این کاهش حجم آب معمولاً از پر شدن بیش از حد مثانه کودک در طول شب جلوگیری می کند، مگر اینکه کودک درست قبل از رفتن به رختخواب زیاد آب بنوشد. آزمایش بر روی بسیاری از کودکانی که در بستر مرطوب هستند نشان داده است که این کودکان در طول خواب افزایش معمول ADH را ندارند. بنابراین، کودکانی که رختخواب را خیس می کنند، اغلب در طول ساعات خواب، ادرار بیشتری نسبت به مثانه خود تولید می کنند. اگر بیدار نشوند، مثانه ادرار اضافی را آزاد می کند و کودک تخت را خیس می کند.

تحقیقات نشان می دهد که در بیشتر موارد شب ادراری نشان دهنده این نیست که کودک مشکل جسمی یا روانی دارد. کودکانی که رختخواب را خیس می‌کنند معمولاً دارای مثانه‌هایی با اندازه طبیعی هستند و الگوی خواب آنها با کودکانی که شب ادراری ندارند تفاوتی ندارد. گاهی اوقات استرس عاطفی، مانند تولد یک خواهر یا برادر، مرگ در خانواده ، یا جدایی از خانواده، ممکن است با شروع شب ادراری در کودکی که قبلاً توالت را آموزش دیده، همراه باشد. با این حال، خیس شدن در طول روز ممکن است نشان دهنده این باشد که مشکل یک علت فیزیکی دارد.

در حالی که اکثر کودکان در نتیجه شب ادراری مشکلی طولانی مدت ندارند، برخی از کودکان ممکن است دچار مشکلات روانی شوند. اعتماد به نفس پایین ممکن است زمانی رخ دهد که این کودکان که قبلاً احساس خجالت می‌کنند، بیشتر توسط والدین عصبانی یا ناامید که آنها را تنبیه می‌کنند یا در مورد آموزش توالت بیش از حد پرخاشگر هستند، تحقیر می‌شوند . زمانی که همبازی های همبازی مسخره می کنند یا زمانی که از فعالیت های اجتماعی مانند کمپ دور از خواب به دلیل ترس از مسخره کردن اجتناب می شود، مشکل می تواند تشدید شود.

چه زمانی با دکتر تماس بگیرید

اگر کودک پس از مدتی خشک ماندن طولانی مدت شروع به خیس کردن رختخواب کرده است، والدین باید با پزشک کودک خود تماس بگیرند. همچنین اگر کودک بالای پنج سال در طول روز دچار بی اختیاری ادرار شد، والدین باید به پزشک اطلاع دهند، زیرا ممکن است به دلیل یک اختلال فیزیکی ایجاد شود.

منبع : شب ادراری کودکان در خواب