بی خوابی در نوجوانان ✔️ خطراتی که نمی دانید

 

 

بی خوابی در نوجوانان یک اختلال خواب شایع است که می تواند در هر سنی رخ دهد. با این حال، نوجوانان به ویژه در معرض خطر ابتلا به بی خوابی هستند. دلایل بی خوابی در نوجوانان می تواند متفاوت باشد، اما برخی از عوامل شایع عبارتند از:

• استرس
• تغییرات هورمونی
• اختلالات عصبی
• مشکلات پزشکی
• استفاده از کافئین و الکل

علائم بی خوابی در نوجوانان

علائم بی خوابی در نوجوانان می تواند شامل موارد زیر باشد:

• مشکل در به خواب رفتن
• بیداری مکرر در طول شب
• خواب سبک و بی کیفیت
• احساس خستگی و خواب آلودگی در طول روز
• تمرکز ضعیف
• خلق و خوی بد

 

علت بی خوابی در نوجوانان

چرا نوجوانان در خواب مشکل دارند؟ نوجوانان باید بین ۸ تا ۱۰ ساعت خواب مفید داشته باشند. متاسفانه بسیاری از نوجوانان در زود به خواب رفتن مشکل دارند. در سال های نوجوانی، ساعت داخلی بدن به گونه ای است که شب دیرتر بخوابد و صبح دیرتر از خواب بیدار شوند و احساس می کنند که مشکلی وجود ندارد. این تغییر به این دلیل اتفاق می‌افتد که مغز نوجوانان هورمون ملاتونین ( که به تنظیم خواب کمک می کند را) را دیرتر از مغز کودکان و بزرگسالان می‌سازد. بنابراین، نوجوانان به سختی به خواب می روند و خواب کافی را ندارند. علت بی خوابی در نوجوانان ممکن است موارد زیر باشد:

• سندرم پاهای بی قرار: تمایل به حرکت دادن پاها در هنگام شب. ممکن است احساس گزگز، خارش، گرفتگی یا سوزش داشته باشند.
• آپنه انسدادی خواب: آپنه انسدادی خواب زمانی است که فرد در طول خواب برای مدت کوتاهی نفس خود را متوقف می کند. نوجوانان مبتلا به این اختلال معمولاً در طول روز احساس خواب آلودگی می کنند و ممکن است در کلاس ها به خواب بروند یا چرت بزنند. آپنه انسدادی خواب زمانی اتفاق می افتد که چیزی راه هوایی را مسدود کند و باید زیر نظر دکتر درمان شود.
• کابوس ها: بیشتر نوجوانان هر چند وقت یکبار کابوس می بینند، این رخداد ممکن است علت های متفاوتی داشته باشد که باید زیر نظر روانشناس علت کابوس مشخص و درمان شود. کابوس‌های شبانه می‌توانند فرد را در طول شب از خواب بیدار کنند و دوباره خوابیدن را سخت کنند.
• راه رفتن در خواب: اکثر خوابگردها کودک هستند، اما برخی از نوجوانان و بزرگسالان نیز در خواب راه می روند. راه رفتن در خواب اغلب زمانی اتفاق می افتد که فرد بیمار است، تب دارد، به اندازه کافی نمی خوابد یا استرس دارد.
• نارکولپسی: نارکولپسی یک اختلال نادر است، اما علائم اغلب در دوران کودکی و نوجوانی شروع می شود و در آینده ممکن است تشدید یابد. افراد مبتلا به نارکولپسی در طول روز بسیار خواب آلود هستند. آنها ممکن است احساس خواب آلودگی کنند یا به طور ناگهانی بدون هشدار به خواب بروند. علاوه بر این ممک است کنترل ماهیچه های خود را از دست بدهند.

عوارض دیر خوابیدن در کودکان

عوارض بی خوابی در نوجوانان در کودکان و نوجوانان شامل موارد زیر می شود. از جمله عوارض کوتاه مدت بی خوابی در نوجوانان می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• خستگی و خواب آلودگی در طول روز
• کاهش تمرکز و توجه
• کاهش عملکرد تحصیلی
• افزایش تحریک پذیری و اضطراب
• افزایش خطر ابتلا به حوادث

از جمله عوارض بلند مدت بی خوابی در نوجوانان می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• افزایش خطر ابتلا به چاقی
• افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲
• افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی
• افزایش خطر ابتلا به افسردگی و اضطراب
• کاهش عملکرد شناختی در بزرگسالی

 

منبع : بی خوابی در نوجوانان ✔️ خطراتی که نمی دانید

گفتاردرمانی✔️تضمین آینده ای روشن

 

 

گفتاردرمانی یک رشته تخصصی در حوزه علوم پزشکی است که به ارزیابی و درمان اختلالات گفتاری، زبانی و شنوایی می‌پردازد. هدف از گفتاردرمانی، بهبود توانایی‌های ارتباطی افراد با اختلالات گفتاری و زبانی است تا بتوانند به طور موثرتری با دیگران ارتباط برقرار کنند.

گفتاردرمانی یک فرآیند مشارکتی است که شامل بیمار، گفتاردرمانگر و گاهی اوقات اعضای خانواده یا سایر مراقبان است. گفتاردرمانگر با ارزیابی بیمار و تعیین اهداف درمانی شروع می کند. سپس، از طیف وسیعی از تکنیک ها برای کمک به بیمار در دستیابی به اهداف خود استفاده می کند.

اختلالات گفتاری و زبانی

اختلالات گفتاری و زبانی انواع مختلفی دارند که می‌توانند در هر سنی رخ دهند. برخی از شایع‌ترین اختلالات گفتاری و زبانی عبارتند از:

• اختلالات تلفظی: این اختلالات شامل مشکلات در تولید صداهای گفتاری هستند.
• اختلالات زبانی: این اختلالات شامل مشکلات در درک و استفاده از زبان هستند.
• اختلالات صوتی: این اختلالات شامل مشکلات در تولید صدا هستند.
• اختلالات شنوایی: این اختلالات شامل مشکلات در شنیدن هستند.

برخی از کودکان در گفتن برخی کلمات و صداهای خاص مشکل دارند. این مسئله می تواند اذیت کننده باشد چون دیگران شاید با درک آنچه آنها تلاش میکنند بگویند مشکل دارند.

خبر خوب آنست که بچه هایی که در گفتن صداهای خاص یا درک دیگران مشکل دارند میتوانند به یک نوع خاص از پزشک برای کمک بروند – متخصصین گفتار درمانی (همچنین آسیب شناسان زبان گفتاری نامیده می‌شوند).

فواید گفتاردرمانی

گفتاردرمانی می‌تواند مزایای زیادی برای افراد مبتلا به اختلالات گفتاری و زبانی داشته باشد. برخی از فواید گفتاردرمانی عبارتند از:

• بهبود توانایی‌های ارتباطی فرد
• کاهش مشکلات اجتماعی فرد
• افزایش اعتماد به نفس فرد
• افزایش کیفیت زندگی فرد

متخصصین گفتار درمانی چه کمکی می‌کنند؟

متخصصین گفتاردرمانی به مردم در همه رده های سنی با اختلالات متفاوت زبانی و گفتاری کمک می‌کنند. اینجا برخی از این اختلالات اورده شده اند:

• اختلالات مفصل بندی: این اختلال زمانی است که یک کودک با گفتن صدایی خاص یا گفتن صحیح کلمه ای مشکل دارد. مثلا ممکن است “گربه” را “دربه” بگوید. یا بیسکوییت مانند گفتن بیچوئیت به نظر برسد. نوک زبانی صحبت کردن به عنوان اختلالات مفصلی در نظر گرفته میشوند.
• اختلالات روانی یا سیالی کلام: اگر بچه ای صداهای خاصی را تکرار میکند و با گفتن کلمه کامل مشکل دارد، او شاید اختلال روانی (روانگویی) دارد (مانند لکنت). برای مثال ، بچه ای که تلاش میکند تا «خانه» را بگوید شاید روی «خ» گیر کند و بگوید «خا-خا-خا-نه » . یا او صداهای های خاصی را بیرون بکشد و بگوید «خخخخخخخ-اااا-نه». لکنت یک اختلال سیالی روانی کلام است.

افرادی که مشکل گفتاری دارند در نواحی از مغزشان عدم کارکرد وجود دارد که امروزه ما با کمک دستگاه های نوین نواحی مربوط به کلام و گفتار را بهبود داده و تاثیرات بیش تر و طولانی تری نسبت به گفتار درمانی دارد. برای صحبت با برترین متخصصان کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

• اختلالات تشدید: یک بچه شاید اختلال صدایی دارد اگر مردم با درک انچه او می گوید  مشکل دارند. این بچه ها شاید جمله را با صدای بلند و واضح شروع کنند، ولی در آخر من من کنان و آرام باشد. بعضا به نظر میرسد این بچه ها سرما خورده اند و یا تو دماغی صحبت می کنند.
• اختلالات زبانی: بچه ای که با درک مردم مشکل دارد یا در قرار دادن کلمات کنار هم برای بیان افکار مشکل دارد شاید اختلال زبانی دارد.

 

منبع : گفتاردرمانی✔️تضمین آینده ای روشن

دعوای والدین ✔️ تاثیرات وحشتناکی که نمی دانید

 

دعوای والدین یکی از چالش‌های مهمی است که می‌تواند بر زندگی کودکان تأثیر منفی بگذارد. کودکان از والدین خود به عنوان منبع اصلی امنیت و حمایت عاطفی یاد می‌کنند. زمانی که والدین با یکدیگر دعوا می‌کنند، این احساس امنیت و حمایت از بین می‌رود و کودک دچار احساسات منفی مانند ترس، اضطراب، خشم و ناامیدی می‌شود.

در دعوای والدین اغلب فرزندان بازنده هستند. این مقاله تأثیر خطرناک دعوای والدین بر کودکان را بررسی می‌کند و نکاتی را برای مدیریت سازنده دعوا ارائه می‌کند. فرزندپروری یک مهارت است. ما این مهارت را با روش‌های مختلف مانند الگوبرداری از سبک فرزندپروری والدین خود،  تماشای والدین دیگر و اطلاعات سایر منابع رسمی و غیررسمی توسعه می‌دهیم.

مغز انسان به گونه ای طراحی شده است که تشخیص درست از نادرست در حالت عصبانیت برای ما دشوار است. این وضعیت زمانی پیش می‌آید که والدینی که درگیر دعوا هستند قادر به درک تأثیر اعمالشان بر فرزندانشان نیستند.

گاهی اوقات ممکن است والدین برای حل تعارضات خود مشکل پیدا کنند. در چنین مواقعی می توانند از متخصصان کمک بگیرند و آرامش را در خانه تضمین کنند. زیرا، محیط خانه منفی بر وضعیت عاطفی کودکان تأثیر می گذارد. برای صحبت با برترین متخصص خانواده می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

تاثیر دعوای والدین بر کودکان

ذهن در دوران نوزادی و اوایل کودکی به تعامل بین مراقبین حساس است. والدین با درگیر شدن در یک مشاجره پس از عشق و محبت به فرزندان خود، اطلاعات ضد و نقیضی برای آن ها ارسال می کنند.

دعوای والدین می‌تواند تأثیرات مخربی بر جنبه‌های مختلف زندگی کودکان داشته باشد، از جمله:

• سلامت روان: کودکانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، بیشتر در معرض ابتلا به مشکلات روانی مانند اضطراب، افسردگی، اختلالات خواب، پرخاشگری و اختلالات رفتاری هستند.
• رشد عاطفی: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است احساس کنند که مقصر هستند یا که آنها باعث این دعواها می‌شوند. این احساسات می‌تواند منجر به احساس گناه، شرم، ناامنی و اعتماد به نفس پایین در کودک شود.
• روابط اجتماعی: کودکانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، ممکن است در برقراری روابط اجتماعی با دیگران دچار مشکل شوند. آنها ممکن است از برقراری ارتباط با دیگران اجتناب کنند یا در روابط خود دچار مشکل شوند.

پیشنهاد مشاور: پرخاشگری کودکان در سنین مختلف

• تحصیلات: کودکانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، ممکن است در مدرسه دچار مشکل شوند. آنها ممکن است تمرکز خود را از دست بدهند، در انجام تکالیف خود دچار مشکل شوند و نمرات خود را کاهش دهند.
• ثابت شده است که دعوای والدین از نظر روانی برای کودکان مخرب است. دعوای طولانی مدت والدین می تواند منجر به اعتماد به نفس پایین، احساس تنهایی، افسردگی، اضطراب، استرس، خواب و مشکلات یادگیری شود.
• وقتی شدت مشاجره افزایش می یابد، کودکان احساس ناامنی و ترس می کنند. در نتیجه، آنها تمایل دارند بیشتر اوقات هوشیار بمانند، که مانع از تمرکز آنها بر روی مدرسه و فعالیت های همسالان می شود.
• کودکانی که شاهد درگیری های درون خانواده خود هستند، درگیری های روانی خود را به شکل شکایات جسمی مکرر نشان می دهند. اینها بچه هایی هستند که معمولاً از ” شکمم درد می کند!” شکایات رایج این گونه کودکان شامل سردرد، درد عضلانی، معده درد، سرماخوردگی و حساسیت های پوستی، کمبود وزن یا اضافه وزن است.

 کاهش تأثیر دعوای والدین بر کودکان

اهمیت پیوند بین همسران برای تقویت احساس امنیت در کودکان. درگیری‌های آشکار خانوادگی، پرخاشگری مکرر، طغیان خشم و اختلال در روابط خانوادگی تأثیرات مخرب بلندمدتی بر سلامت جسمی و روانی کودکان دارند.

اگر شما در حال حاضر با دعوای والدین خود دست و پنجه نرم می‌کنید، می‌توانید با انجام اقدامات زیر تأثیر این دعواها را بر کودکان خود کاهش دهید:

• دعواهای خود را در حضور کودکان انجام ندهید. اگر نمی‌توانید از دعوا کردن خودداری کنید، سعی کنید این دعواها را در مکانی خارج از دسترس کودکان انجام دهید.
• در مورد دعوای خود با کودکان صحبت نکنید. کودکان نمی‌توانند درک کنند که دعوای والدین آنها به خاطر آنها نیست. صحبت کردن در مورد دعوای خود با کودکان ممکن است باعث ایجاد احساس گناه و ناامنی در آنها شود.
• به کودکان خود اطمینان دهید که آنها دوست‌داشتنی و مورد حمایت هستند. به کودکان خود بگویید که آنها مقصر دعوای والدین خود نیستند و که شما آنها را دوست دارید.
• از کمک متخصصان استفاده کنید. اگر نمی‌توانید دعوای خود را مدیریت کنید، از کمک متخصصان مانند مشاوران خانواده یا روان‌شناسان استفاده کنید.

دعوای والدین یک مشکل جدی است که می‌تواند تأثیرات مخربی بر کودکان داشته باشد. اگر شما در حال حاضر با دعوای والدین خود دست و پنجه نرم می‌کنید، اقدامات لازم را برای کاهش تأثیر این دعواها بر کودکان خود انجام دهید.

 

تاثیر دعوای والدین بر نوزاد

نوزادان از همان بدو تولد توانایی تشخیص احساسات والدین خود را دارند. آنها می‌توانند صدای فریاد، لحن خشن و احساسات منفی والدین خود را درک کنند. زمانی که والدین با یکدیگر دعوا می‌کنند، نوزادان دچار احساسات منفی مانند ترس، اضطراب، ناامنی و خشم می‌شوند. دعوای والدین می‌تواند تأثیرات مخربی بر جنبه‌های مختلف زندگی نوزادان داشته باشد، از جمله:

• سلامت جسمی: نوزادانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، بیشتر در معرض ابتلا به مشکلات جسمی مانند اختلالات خواب، مشکلات گوارشی، مشکلات قلبی و عروقی و مشکلات سیستم ایمنی هستند.
• رشد عاطفی: نوزادانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است احساس کنند که مقصر هستند یا که آنها باعث این دعواها می‌شوند. این احساسات می‌تواند منجر به احساس گناه، شرم، ناامنی و اعتماد به نفس پایین در نوزاد شود.
• رشد شناختی: نوزادانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، ممکن است در یادگیری و پردازش اطلاعات دچار مشکل شوند.

تاثیر دعوای والدین در بزرگسالی

دعوای والدین در بزرگسالی می تواند تاثیرات منفی زیادی بر فرزندان داشته باشد. این تاثیرات می تواند شامل موارد زیر باشد:

• افزایش اضطراب و افسردگی: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، بیشتر در معرض ابتلا به اضطراب و افسردگی قرار دارند. این امر به دلیل احساس ناامنی و ترسی است که در آنها ایجاد می شود.
• مشکلات خواب: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است دچار مشکلات خواب شوند. این امر به دلیل استرس و اضطرابی است که در آنها ایجاد می شود.
• مشکلات رفتاری: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است دچار مشکلات رفتاری مانند پرخاشگری، دروغگویی و فرار از مدرسه شوند. این امر به دلیل احساس خشم و ناامیدی ای است که در آنها ایجاد می شود.
• مشکلات اعتماد: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است در بزرگسالی دچار مشکلات اعتماد شوند. این امر به دلیل اینکه آنها در دوران کودکی یاد گرفته اند که نمی توان به دیگران اعتماد کرد.
• مشکلات در روابط عاطفی: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است در بزرگسالی دچار مشکلات در روابط عاطفی شوند. این امر به دلیل اینکه آنها نمی دانند چگونه به طور سالم با دیگران ارتباط برقرار کنند.

مطالعات در این زمینه نشان داد که کودکانی که شاهد دعواهای والدین بودند، دو تا سه برابر بیشتر در معرض افسردگی، سوءمصرف مواد مخدر و خودکشی تا ۳۰ سالگی قرار دارند. آنها همچنین تمایل به داشتن روابط بین فردی ضعیف دارند. بنابراین اگر فرزند شما تحت تاثیر دعوای والدین قرار گرفته است با مشاور کودک و نوجوان متخصص با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

 

منبع : دعوای والدین ✔️ تاثیرات وحشتناکی که نمی دانید

بازگشت به مدرسه ✔️ ۱۵ نکته طلایی

 

بازگشت به مدرسه می تواند هم برای دانش آموزان و هم برای والدین یک چالش باشد. بعد از یک تابستان طولانی، ممکن است سخت باشد که دوباره به روال مدرسه برگردیم. با این حال، با کمی برنامه ریزی و آماده سازی، می توانید یک شروع موفق داشته باشید.

در اینجا چند نکته برای بازگشت به مدرسه آورده شده است:

• از قبل برای کلاس های خود آماده شوید. قبل از شروع مدرسه، فهرستی از کلاس های خود و منابع مورد نیاز خود را تهیه کنید. این به شما کمک می کند تا از همگام بودن با مطالب عقب نمانید.
• یک برنامه منظم برای خود تعیین کنید. تعیین یک برنامه منظم برای مطالعه و انجام تکالیف به شما کمک می کند تا بر روی کار خود تمرکز کنید.
• با معلمان خود ارتباط برقرار کنید. اگر در مورد چیزی مشکل دارید، با معلم خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا بر مشکل غلبه کنید.

با دوستان و خانواده خود ارتباط برقرار کنید. صحبت با دوستان و خانواده می تواند به شما کمک کند تا از نظر عاطفی حمایت شوید.

بازگشت به مدرسه

کودکانی که برای اولین بار می خواهند وارد مدرسه شوند و یا کودکانی که می خواهند به مدرسه ی جدیدی وارد شوند باید خود را با شرایط جدیدی سازگار کنند، حتی رفتن به کلاس بالاتر نیز برای کودک مسائلی را پیش رو دارد مانند روبرو شدن با سطح تحصیلی بالاتر و درس های علمی تر، معلم جدید، و یک دایره ی اجتماعی متغیر. خبر خوب این است که با مقداری آماده سازی و سازماندهی می توانید بازگشت به مدرسه را برای کودکتان لذت بخش کنید و اولین هفته ی تحصیلی را برای خودتان و فرزندتان آسان تر سازید.در ادامه چند راه برای آسان کردن این مسئله آمده است:

پیشنهاد مشاور: اضطراب جدایی در مهد کودک ✔️۱۳ راهکارهای روانشناسی

۱. از اینکه کودکتان با مدرسه اش آشناست اطمینان حاصل کنید

اگر کودکتان سال قبل نیز در همین مدرسه بوده است این خیلی خوب است ولی باید خود را برای بازگشت به مدرسه آماده کنید ! شما تنها لازم است تغییراتی را که امسال اتفاق می افتد را برای کودکتان توضیح دهید. «حالا تو اولین سطح تحصیلی ات را شروع می کنی، تو باید در زمین بازی بچه ها بازی کنی، و با بچه های دیگر در سالن ناهار خوری غذا بخوری.» «حالا تو سال سومی هستی، تو هر روز باید تکالیفت را انجام بدهی.» «حالا تو وارد دوره ی راهنمایی شده ای، تو خودت باید به مدرسه بروی. نیاز است که با هم رد شدن از خیابان را تمرین کنیم.»

ولی اگر این اولین سال تحصیلی کودکتان باشد، پس لازم است که شما با کودکتان به انجا سر بزنید. حتی اگر این آشناسازی ابتدایی یک روز قبل از شروع مدرسه باشد، به مدرسه بروید و با محیط آن آشنا شوید. اگر می توانید وارد زمین بازی شوید، این یک مزیت است که کودکتان را با آنجا آشنا کنید. و اگر نمی توانید وارد زمین بازی شوید از پشت حصار زمین را به او نشان دهید و او را نسبت به آن هیجان زده کنید.

۲- از هر فرصتی برای آشنایی بیشتر کودک استفاده کنید

بسیاری از مدارس برای کودکانی که اولین بار وارد آن مدرسه می شود موقعیت هایی را تدارک می بینند که کودک بتواند با آنجا آشنا شود. اگر مدرسه برنامه ی خاصی برای این منظور ندارد، از آنها بخواهید که یک روز شما و کودکتان قبل از شروع مدرسه به آنجا بروید و با معلم جدید ملاقات داشته باشید. معلم ها قبل از شروع مدرسه مشغول آماده کردن اتاقشان هستند، ولی هر معلم باتجربه ای از ملاقات با یک دانش اموز جدید و به وجود آوردن احساس خوب در دانش آموز خوشحال می شود، معلم ها می دانند که باید به دانش آموزانشان برای شروع سال تحصیلی جدید کمک کنند.

۳- کاری کنید که کودک راحت تر با معلمش ارتباط برقرار کند

همه ی کودکان نیاز دارند که از ارتباط با معلمشان در کلاس درس احساس راحتی کنند. تا زمانی که این مشکل حل نشود کودک برای یادگیری آماده گی ندارد. معلمهای با تجربه این مسئله را می دانند و شرایطی را مهیا می کنند که دانش آموز از نظر احساسی برای شروع سال تحصیلی جدید آماده گی لازم را به دست بیاورد. قطعا، اگر شما شرایطی را فراهم کنید که کودک با معلم بیشتر آشنا شود، هر کاری که می توانید در این زمینه انجام دهید: راه های زیادی برای اینکه کودکتان بتواند معلمی را که قبلا ندیده را بشناسد و این احساس در او به وجود آید که او را می شناسد.

اگر شما متوجه شدید که کودکتان در اولین روز مدرسه نمی تواند با معلمش ارتباط برقرار کند، سعی کنید بلافاصله بین کودکتان و معلمش ارتباط برقرار کنید. فقط به معلم توضیح دهید که کودکتان قبل از شروع مدرسه هیجان زده بود ولی حالا به نظر می رسد که هنوز نتوانسته با این مسئله کنار بیاید. شما امیدوار هستید که معلم بتواند شرایط ویژه ای را برای برقراری ارتباط با کودکتان به وجود بیاورد و احساسی در کودک به وجود بیاید که انگار در خانه است.

اضطراب جدایی در روز اول مدرسه

۴- اسان کردن برقراری ارتباط فرزندتان با بچه های دیگر در مدرسه

کودکان همیشه در مورد معلم جدیدشان مضطرب هستند، ولی در صورتی که آنها دیگر همکلاسی هایشان را بشناسند، آنها احساس راحتی بیشتری می کنند. اگر شما تازه وارد شهری شده اید، سعی کنید با دیگر کودکان که در همسایگی شما هستند آشنا شوید. اغلب مدارس مایلند که آشنایی بیشتری به وجود بیاورند، سعی کنید که قبل از شروع مدرسه کودکتان با دیگر دانش آموزان ارتباط برقرار کند و با آنها آشنا شود.

۵- خداحافظی کردن را با کودکتان تمرین کنید.

برای بسیاری از کودکان، بزرگترین چالش این است که از شما جدا شوند. با به وجود آوردن شرایطی سعی کنید که به صورت منظم و کوتاه از کودکتان جدا شوید که این شرایط بتواند تمرینی برای جدایی شما از کودکتان باشد.

شما ممکن است به کودکتان چیزی بدهید که آن را نگه دارد چیزی که شما را به یاد او می اندازد، مانند یک شکل قلب که بر روی آن کلمه ی عشق نوشته شده است، دستمالتان، یا تکه سنگ کوچکی شما با یکدیگر در ساحل پیدا کرده اید، چیزی که او بتواند در جیبش بگذارد و با خودش ببرد و زمانی که بر می گردد آن را به شما پس دهد. بیشتر کودکان دوست دارند که در کیفشان عکسی از خانواده داشته باشند

۶- از مدرسه بخواهید که به شما و کودکتان اجازه دهد که داخل کلاس شوید 

مشخص کنید که چه مقدار از زمان می توانید در آنجا بمانید. اگر متوجه شدید که بازگشت به مدرسه برای کودکتان دشوار است با معلمش ملاقات داشته باشید و با همدیگر برنامه ای را تدارک ببینید که جدا شدن از شما برای اولین هفته ی مدرسه برای او سخت نباشد.شاید شما باید هر روز صبح یک داستان برای کودکتان بخوانید و سپس او را به معلم بسپارید و از کودکتان خداحافظی کنید بنابراین معلم می تواند شرایطی را به وجود اورد که کودک احساس راحتی بیشتری داشته باشد.

۷- شروع به صحبت کردن در مورد کلاس بالاتر و یا سال تحصیلی جدید کنید.

بهترین کار انتخاب کتاب هایی است که به کلاس او مربوط می شود. کتابخانه یا معلم می توانند در این مورد به شما کمک کنند. کودکتان را در مورد چیزی که باید انتظار را داشته باشد هیجان زده کنید، که شامل خوراکی، زمین بازی، خواندن، کامپیوترها، آواز خواندن و هنر می شود. اگر شما کودکان دیگری را که با او همکلاسی هستند و یا اینکه به همان مدرسه می روند را می شناسید مطمئن شوید که او با آنها را ببیند یا با آنها بازی کند. خاطرات خوب خودتان را در مدرسه برای کودکتان تعریف کنید.

پیشنهاد مشاور: ۱۱ دلایل گریه کودک | تمامی دلایل را پیش از خطر بررسی کنید

۸- اگر یک خواهر یا برادر کوچکتر در خانه با شماست

اگر خواهر یا برادر کوچکتر کودکتان در خانه با شماست، اطمینان حاصل کنید که کودکتان بداند که چقدر خانه بدون او کسل کننده است و چقدر نسبت به او حسودی می کند که نمی تواند مانند یک بچه ی بزرگ به مدرسه برود. هر روز بعد از مدرسه شما ساعات بخصوصی را با فرزند بزرگترتان صرف می کنید و خوراکی می خورید و در مورد روزش با او صحبت می کنید.

 

منبع : بازگشت به مدرسه ✔️ ۱۵ نکته طلایی

تربیت دختری با اعتماد به‌ نفس ✔️ ۱۱ نکته طلایی

 

تربیت دختری با اعتماد به‌ نفس یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های شخصیتی است که می‌تواند تأثیر زیادی بر موفقیت فرد در زندگی داشته باشد. دخترهایی که اعتماد به‌ نفس دارند، معمولاً در مدرسه و دانشگاه عملکرد بهتری دارند، روابط اجتماعی سالم‌تری برقرار می‌کنند و در شغل خود موفق‌تر هستند. در این مقاله، به بررسی راه‌های تربیت دختری با اعتماد به‌ نفس می‌پردازیم.

اهمیت تربیت دختری با اعتماد به‌ نفس

اعتماد به نفس یک مهارت حیاتی است که می تواند در همه زمینه های زندگی مفید باشد. دختران با اعتماد به نفس، به احتمال زیاد:

• در مدرسه و شغل خود موفق خواهند شد.
• روابط سالم‌تری خواهند داشت.
• عزت نفس سالم‌تری خواهند داشت.
• از خود مراقبت خواهند کرد.
• در برابر آسیب‌های عاطفی و جسمی مقاوم‌تر خواهند بود.

هنگام تربیت دختری با اعتماد به‌ نفس، پیامی قدرتمند دریافت می کند: «تو ارزشمند و توانمند هستی.» این پیام می تواند به او کمک کند تا در برابر فشارهای اجتماعی مقاومت کند و در مسیری قرار بگیرد که او را به موفقیت می رساند.

 

منبع : تربیت دختری با اعتماد به‌ نفس ✔️ ۱۱ نکته طلایی

بوسیدن نوزاد ✔️ فواید و عوارض نگران کننده

 

بوسیدن نوزاد یک عمل محبت آمیز است که می تواند برای هر دو طرف لذت بخش باشد. با این حال، مهم است که از خطرات بالقوه بوسیدن نوزاد نیز آگاه باشید.

افراد به خصوص والدین بعد از این نوزادشان به دنیا می آید به طور غریزی دوست دارند او را در آغوش بکشند، نوازش کنند و ببوسند، اما برای بسیاری از پدر و مادر ها این سوال به وجود می آید که امکان دارد بوسیدن نوزاد ضررهایی برای او داشته باشد؟ آیا این کار در فرایند رشد کودک تاثیر دارد و به او کمک می کند؟

متخصصین کودک برقراری رابطه عاطفی صمیمانه با نوزاد از طریق اعمالی مانند نوازش کردن، بوسیدن برای رشد هیجانی او لازم و ضروری می دانند اما با این باید نکات بهداشتی رعایت شود تا سلامت نوزاد حفظ شود، در غیر این صورت احتمال دارد مضرات بوسیدن بیشتر از فواید آن باشد.

اگر به دنبال اطلاعات بیشتری در این زمینه هستید باید به مطالعه این مقاله بپردازید تا در مورد فواید و ضررهای بوسیدن اطلاعات لازم را به دست آورید.

بوسیدن نوزاد

بوسیدن یک نوع نوازش لمسی می باشد و نوزادی که متولد می شود آنقدر دوست داشتنی می باش که اطرافیان تمایل دارند او را ببوسند، به دلیل این که نوزاد از حساسیت بالایی برخوردار است باید تاثیرات مثبت و منفی این نوع نوازش ها را بدانیم. بوسیدن بر روی جسم و روح نوزاد تاثیرات بسیار عمیقی می گذارد و این تاثیرات می تواند موقتی، عمیق یا طولانی مدت باشد در ادامه این مقاله فواید کوتاه مدت و بلند مدت بوسیدن در ابعاد جسمانی و روانی را بیان می کنیم.

• فواید کوتاه مدت: بوسیدن اگر به صورت لمس کوتاه مدت نوزاد، همراه با در آغوش کشیدن او باشد می تواند باعث کاهش سطح هورمون استرس کودک شود و زمانی که کودک بعد از بوسیدن ذوق زده می شود و خنده لحظه ای دارد نشان از احساس شادی و رضایت او می باشد و در این حالت دوپامین ( انتقال دهنده عصبی شادی) در بدن نوزاد افزایش می یابد. بر اساس تحقیقات پزشکی به اثبات رسیده است که بوسیدن نوزاد باعث ارتباط عاطفی عمیقی با او می شود که به تقویت دستگاه ایمنی بدن نوزاد کمک می کند و باعث می شود بدن وی در برابر بیماری ها مقاوم تر شود.
• فواید بلند مدت: بوسیدن در دراز مدت باعث رشد هوش هیجانی نوزاد می شود، هوش هیجانی به معنی درک احساسات و ابراز همدلی با دیگران می باشد و به صورت اکتسابی به فرد منتقل داده می شود و وراثت سهم بسیار کمی در این قضیه دارد. بنابراین اطرافیان می توانند با ابراز کردن احساسات خود به کودک سهم به سزایی در رشد و پرورش هوش هیجانی او داشته باشند، هم چنین نوزادانی که مورد نوازش لمسی قرار گرفته اند در بزرگسالی به عارضه هایی که کودکان بی سرپرست و بد سرپرست دچار می شوند مبتلا نمی شوند.

به بوسیده شدن

میزان نیاز به بوسیده شدن در نوزادان مختلف متفاوت می باشد و این که کودک به چه میزان به بوسیده شدن نیاز دارد برای هر نوزاد تفاوت می کند، هر فرد به خصوص پدر و مادر به صورت غریزی متوجه می شوند که در کجا زیاده روی کرده اند و در کجا کم گذاشته اند ولی آنچه در بوسیدن ونوازش کردن مهم است متناسب بودن این عمل با نیاز کودک می باشد که باید به درستی تنظیم شود.

در بسیاری از اوقات به خاطر علایق خودمان و تخلیه شدن احساساتمان کودک را می بوسیم و اصلا در نظر نمی گیریم که فرزندمان چه احساسی دارد در حالی که باید بر اساس نیازش او را ببوسیم. بهتر است بوسیدن به مقداری باشد که کودک احساس رضایت و آرامش داشته باشد و نسبت به بوسیدن و نوازش رغبت نشان دهد در صورتی که فرزند بی قراری کند و نوازش و بوسیدن تاثیری در آرام کردن او نداشته باشد در این هنگام باید نیاز های او را شناسایی کنید و از روش های دیگری برای آرام کردن دلبندتان استفاده کنید.

ایا نوزاد بوسیدن را میفهمد

بله، نوزادان بوسیدن را می‌فهمند. آنها از همان ابتدا به لمس حساس هستند و بوسیدن یک شکل از لمس است. نوزادان همچنین به احساسات واکنش نشان می‌دهند و بوسیدن می‌تواند احساس امنیت، عشق و محبت را در آنها ایجاد کند. نوزادان از حدود شش ماهگی شروع به درک معنای بوسیدن می‌کنند. آنها می‌توانند ارتباط بین بوسیدن و احساسات مثبت را تشخیص دهند و ممکن است لبخند بزنند، بخندند یا لبخند بزنند.

بوسیدن همچنین می‌تواند به نوزادان در رشد مهارت‌های اجتماعی آنها کمک کند. آنها یاد می‌گیرند که چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنند و چگونه عشق و محبت خود را نشان دهند. البته، همه نوزادان به یک شکل رشد نمی‌کنند. برخی از نوزادان ممکن است زودتر از دیگران بوسیدن را درک کنند. همچنین، برخی از نوزادان ممکن است بوسیدن را بیشتر از دیگران دوست داشته باشند.

فواید بوسیدن نوزاد برای اطرافیان

جالب است بدانید که بوسیدن نوزاد برای اطرافیان نیز لذت بخش می باشد و سلامت روحی و جسمی آن ها را افزایش می دهد به عنوان نمونه در مورد مادران نشان داده شده است که زمانی که نوزادشان را می بوسند هورمون اکسی توسین ( ماده شیمیایی افزایش دهنده احساس عشق و علاقه) و آندورفین ( ماده شیمیایی افزایش دهنده سرخوشی)  افزایش می یابد و در واقع بوسیدن به اندازه نوزاد یک بازی دو سر می باشد که هر دو با برد همراه بوده و بر روی والدین و کودک تاثیر مثبت می گذارد.

 

منبع : بوسیدن نوزاد ✔️ فواید و عوارض نگران کننده

 

نوجوان پرخاشگر ✔️ ۲۱ مهارت تضمینی برای کنترل

 

نوجوان پرخاشگر درگیر رفتاری می شودکه هدف آن آسیب رساندن به شخص یا شیء دیگری است. پرخاشگری می‌تواند به شکل‌های مختلفی بروز کند. علل پرخاشگری در نوجوانان پیچیده است و می تواند شامل عوامل زیستی، محیطی و روانشناختی باشد. اگر متوجه نشانه های پرخاشگری در نوجوان خود شدید، مهم است که برای کمک اقدام کنید.

نوجوانی دوره ای بسیار حساس در زندگی هر فردی می باشد و بسیاری از والدین و پدر و مادرها با فرزندان نوجوان پرخاشگر خود مشکلات بسیار زیادی دارند. تغییرات هورمونی و ویژگی های جنسی و اخلاقی و روحی-روانی این دوره سبب شده است تا این دوره به یکی از بحرانی ترین دوره های زندگی تبدیل شود. بسیاری از خانواده ها گلایه می کنند که نمی توانند به خوبی با فرزندان نوجوان خود ارتباط برقرار کنند و در این بین نوجوانان پرخاشگر و پرخاشگری در نوجوانان یکی از مهم ترین دغدغه های تمامی خانواده ها می باشد.

علل نوجوان پرخاشگر

علل پرخاشگری در نوجوانان پیچیده است و می تواند شامل عوامل زیستی، محیطی و روانشناختی باشد. برخی از عوامل زیستی که ممکن است خطر پرخاشگری در نوجوانان را افزایش دهند عبارتند از:

• ژنتیک: برخی از افراد به طور ژنتیکی مستعد پرخاشگری هستند.
• اختلالات غدد درون ریز: اختلالات غدد درون ریز مانند کم کاری تیروئید می تواند خطر پرخاشگری را افزایش دهد.
• آسیب مغزی: آسیب مغزی می تواند خطر پرخاشگری را افزایش دهد.

برخی از عوامل محیطی که ممکن است خطر پرخاشگری در نوجوانان را افزایش دهند عبارتند از:

• خشونت خانوادگی: کودکانی که در خانواده هایی با خشونت خانوادگی رشد می کنند بیشتر در معرض خطر پرخاشگری هستند.
• سوء استفاده: کودکانی که مورد سوء استفاده جسمی، جنسی یا عاطفی قرار می گیرند بیشتر در معرض خطر پرخاشگری هستند.
• طلاق: طلاق می تواند خطر پرخاشگری را در نوجوانان افزایش دهد.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با برترین متخصصین روانشناسی کودک و نوجوان در زمینه های مختلفی از جمله پرخاشگری، اختلالات یادگیری، اختلالات رفتاری و مشکلات عاطفی به شما کمک می کند تا سلامت روان و آینده فرزند خود را تضمین کنید. برای اطلاعات بیش تر در زمینه درمان پرخاشگری جوانان می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

برخی از عوامل روانشناختی که ممکن است خطر پرخاشگری در نوجوانان را افزایش دهند عبارتند از:

• اختلالات روانی: اختلالات روانی مانند اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) و اختلالات خلقی می تواند خطر پرخاشگری را افزایش دهد.
• مشکلات یادگیری: کودکانی که مشکلات یادگیری دارند بیشتر در معرض خطر پرخاشگری هستند.
• انزوا اجتماعی: نوجوانانی که احساس انزوا یا طرد می کنند بیشتر در معرض خطر پرخاشگری هستند.

منبع : نوجوان پرخاشگر ✔️ ۲۱ مهارت تضمینی برای کنترل

درمان افسردگی شدید در زنان ✔️ علائم و خطرات

 

درمان افسردگی شدید در زنان یک اختلال روحی شایع است که می تواند بر هر کسی تأثیر بگذارد، صرف نظر از سن، جنسیت یا نژاد. افسردگی شدید یک نوع جدی از افسردگی است که علائم آن شدیدتر و طولانی تر از افسردگی معمولی است. علائم افسردگی شدید در زنان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• احساس غم و اندوه عمیق
• از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که قبلاً از آنها لذت می بردید
• تغییر در اشتها یا وزن
• اختلال در خواب
• خستگی مفرط
• احساس بی ارزشی یا گناه
• مشکلات تمرکز یا تصمیم گیری
• افکار خودکشی

اگر فکر می کنید ممکن است به افسردگی شدید مبتلا باشید، مهم است که به دنبال کمک باشید. درمان می تواند به شما کمک کند تا علائم خود را مدیریت کنید و زندگی سالم تری داشته باشید.

علائم افسردگی در زنان متاهل

علائم افسردگی در زنان متاهل مشابه علائم افسردگی در زنان مجرد است. با این حال، برخی از علائم ممکن است در زنان متاهل برجسته تر باشند، از جمله:

• افسردگی پنهان: زنان متاهل ممکن است سعی کنند علائم افسردگی خود را پنهان کنند تا همسر یا خانواده خود را نگران نکنند. این می تواند تشخیص افسردگی را دشوارتر کند.
• افسردگی پس از زایمان: افسردگی پس از زایمان یک نوع افسردگی است که در زنان در عرض ۱۲ ماه پس از زایمان رخ می دهد. افسردگی پس از زایمان در زنان متاهل شایع تر است.
• افسردگی دوران یائسگی: افسردگی دوران یائسگی یک نوع افسردگی است که در زنان در طی یائسگی رخ می دهد. افسردگی دوران یائسگی در زنان متاهل نیز شایع تر است.

 

علائم افسردگی در زنان متاهل ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خلق و خوی پایین: احساس غم، ناامیدی یا بی ارزشی
• تغییرات در اشتها: کاهش یا افزایش اشتها و وزن
• تغییرات در خواب: بی خوابی یا پرخوابی
• تغییرات در انرژی: احساس خستگی یا بی حالی
• تغییرات در تمرکز و حافظه: مشکل در تمرکز یا به یاد آوردن چیزها
• تغییرات در تمایل به فعالیت ها: از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که قبلاً از آنها لذت می بردید
• تغییرات در روابط: کاهش علاقه به تعامل با دیگران
• افکار خودکشی: فکر کردن به خودکشی یا آسیب رساندن به خود

اگر فکر می کنید ممکن است افسرده باشید، مهم است که به دنبال کمک باشید. یک متخصص بهداشت روان می تواند به شما کمک کند تا علائم خود را مدیریت کرده و بهبود پیدا کنید.

انواع 

انواع مختلفی از افسردگی وجود دارد که در زنان شایع هستند. برخی از این انواع عبارتند از:

• اختلال افسردگی اساسی (MDD): اختلال افسردگی اساسی یک اختلال خلقی است که با علائمی مانند غم و اندوه، بی‌حوصلگی، بی‌ارزشی، و تغییرات در اشتها، خواب، و انرژی مشخص می‌شود.
• افسردگی پس از زایمان (PPD): افسردگی پس از زایمان یک اختلال خلقی است که در زنان در دوران بارداری یا پس از زایمان رخ می‌دهد.
• اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی (PMDD): اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی یک اختلال خلقی است که در زنان در هفته‌های منتهی به قاعدگی رخ می‌دهد.
• اختلال افسردگی فصلی (SAD): اختلال افسردگی فصلی یک اختلال خلقی است که در فصل‌های خاصی از سال، معمولاً پاییز یا زمستان، رخ می‌دهد.

 

درمان افسردگی شدید در زنان

دو روش اصلی درمان افسردگی شدید در زنان عبارتند از:

• دارو درمانی
• روان درمانی
• دارو درمانی

داروهای ضد افسردگی یکی از رایج ترین روش های درمان افسردگی شدید هستند. این داروها به افزایش سطح سروتونین، یک ماده شیمیایی در مغز که بر خلق و خو تأثیر می گذارد، کمک می کند.

انواع مختلفی از داروهای ضد افسردگی وجود دارد که ممکن است برای درمان افسردگی شدید در زنان استفاده شود. پزشک شما بهترین نوع دارو را برای شما بر اساس علائم و شرایط پزشکی شما تعیین خواهد کرد.

اگر علائم افسردگی شما شدید یا مانع از عملکرد روزانه شما می شود، مهم است که به دنبال کمک حرفه ای باشید. یک درمانگر می تواند به شما کمک کند تا علت افسردگی خود را درک کنید و یک برنامه درمانی موثر ایجاد کنید. برای صحبت و
تست افسردگی با برترین متخصصان افسردگی می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

 

منبع : درمان افسردگی شدید در زنان ✔️ علائم و خطرات

 

۰ تا ۱۰۰ روش های تربیتی کودکان در روانشناسی (۲۰۲۴)

روش های تربیتی کودکان یکی از مهم‌ترین و دشوارترین مسئولیت‌های والدین است. تربیت صحیح کودک می‌تواند زمینه‌ساز رشد و شکوفایی او در تمام ابعاد فردی، اجتماعی، تحصیلی و شغلی شود. از سوی دیگر، تربیت غلط کودک می‌تواند منجر به بروز مشکلات مختلفی در دوران کودکی و بزرگسالی او شود.

در این مقاله به بررسی اصول و نکات مهم تربیت کودک می‌پردازیم.

تربیت کودک

روش های تربیتی متفاوتی برای کودکان وجود دارد و والدین می توانند با آشنایی با این روش ها، بهترین روش تربیتی که متناسب با خلق و خو و شخصیت کودکشان است را پیدا کنند و از آن برای تربیت فرزند خود استفاده نمایند. هیچ روش قطعی و یکسانی برای تربیت همه کودکان وجود ندارد، زیرا هر کودک شخصیت و رفتار منحصر به فردی دارد. تربیت کودک بر اساس اصول زیر انجام می‌شود:

• عشق و محبت: پایه و اساس تربیت کودک، عشق و محبت والدین به او است. کودکی که مورد محبت و توجه والدین خود قرار می‌گیرد، احساس امنیت و آرامش می‌کند و اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کند.
• احترام: والدین باید به کودک خود احترام بگذارند و او را به عنوان یک فرد مستقل و با ارزش بپذیرند. کودکی که مورد احترام والدین خود قرار می‌گیرد، احساس ارزشمندی می‌کند و به حقوق خود احترام می‌گذارد.
• نظم و انضباط: نظم و انضباط یکی از عوامل مهم در تربیت کودک است. والدین باید قوانین و مقرراتی را برای کودک خود تعیین کنند و از او بخواهند که به این قوانین پایبند باشد. البته نظم و انضباط باید به صورت منطقی و عادلانه اعمال شود.
• مشارکت کودک در تصمیم‌گیری: والدین باید به کودک خود اجازه دهند که در تصمیم‌گیری‌های مربوط به او مشارکت داشته باشد. این کار به کودک کمک می‌کند تا احساس استقلال و مسئولیت‌پذیری بیشتری پیدا کند.
• تحسین و تشویق: والدین باید کودک خود را به خاطر رفتارهای مثبتش تحسین و تشویق کنند. این کار به کودک کمک می‌کند تا رفتارهای مثبت را ادامه دهد.
• آموزش صحیح: والدین باید به کودک خود آموزش‌های لازم را در زمینه‌های مختلف مانند بهداشت، مهارت‌های زندگی، اخلاق و ارزش‌ها ارائه دهند.

پیشنهاد مشاور: تربیت کودک دو ساله ✔️ نکات روانشناسی که نمی دانید

 

منبع : ۰ تا ۱۰۰ روش های تربیتی کودکان در روانشناسی (۲۰۲۴)

تربیت کودک ✔️ ۱۴ نکته کلیدی که نمی دانید

تربیت کودک یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های والدین است. والدین می‌خواهند فرزندانی تربیت کنند که سالم، شاد و موفق باشند. اما تربیت صحیح کودک کار آسانی نیست و نیاز به آگاهی و تلاش دارد.

در این مقاله ۱۰ نکته طلایی برای تربیت صحیح کودک را بیان می‌کنیم. این نکات بر اساس جدیدترین تحقیقات در زمینه روانشناسی کودک و خانواده تدوین شده‌اند.

 

تربیت کودک

تربیت کودک یکی از مهم ترین وظایف والدین است. این یک مسئولیت بزرگ است که می تواند تأثیر زیادی بر زندگی کودک و جامعه داشته باشد. اهمیت تربیت کودک در چند مورد خلاصه می شود:

• فراهم کردن زمینه رشد و شکوفایی کودک: تربیت صحیح کودک زمینه را برای رشد و شکوفایی استعدادها و توانایی های او فراهم می کند. کودکی که از تربیت صحیح برخوردار است، می تواند به فردی موفق و مفید برای جامعه تبدیل شود.
• پیشگیری از آسیب های اجتماعی: تربیت صحیح کودک می تواند از آسیب های اجتماعی مانند اعتیاد، جرم و جنایت پیشگیری کند. کودکی که از تربیت صحیح برخوردار است، می تواند مهارت های لازم برای زندگی سالم را بیاموزد و از آسیب های اجتماعی دور بماند.
• ایجاد جامعه ای سالم تر: تربیت صحیح کودک به ایجاد جامعه ای سالم تر کمک می کند. کودکی که از تربیت صحیح برخوردار است، می تواند فردی مسئول، مهربان و منصف باشد. این افراد به ساختن جامعه ای بهتر کمک می کنند.

 

۱۴ نکته برای تربیت کودک

حتی موفق ترین والدین هم هنگام تربیت کودکان به مشکل بر می خورند. اگر برای تربیت کودک خود نیاز به کمک دارید استفاده از راهکارهایی که در ادامه ذکر می کنیم می تواند کمکتان کند.

منظور ما از تربیت کردن وضع قوانین و مقرراتی است که کودک شما را از انجام رفتار های پرخاشگرانه (ضربه زدن و گاز گرفتن)، خطرناک (مانند بازی با گاز) و نامناسب ( پرت کردن وسایل) باز دارد.

به یاد داشته باشید که این کار به معنای دعوا و مجازات بچه نیست. در اینجا چهارده راهکار برای جلو گیری از رفتار نامطلوب کودک ذکر شده است.

۱. خط قرمز های خود را تعیین کنید

پیرسون نویسنده معروف می گوید ” اگر همیشه به فرزند خود نه بگویید فرزندتان هیچ وقت اولویت های شما و کار زشت خودش را درک نمی کند، به علاوه شما نمی توانید تمام رفتار کودکتان را کنترل کنید. اولویت های خود را دنبال کنید و عواقب زیر پا گذاشتن آن ها را به کودکان خود گوش زد کنید، سعی کنید نسبت به چیز هایی که مهم نیستند سخت گیری نکنید.

الیزابت برگر نویسنده و دکتر کودکان می گوید” برقراری یک رابطه سالم و خوب با کودکتان بسیار مهم تر از مجبور کردن او به انجام کاری است که دوست ندارد.” شما ممکن است نگران باشید که با این کار کودکتان را لوس بار می آورید ولی جای نگرانی نیست.

۲. کودک خود را بشناسید

بعضی از رفتار های کودکان کاملاً قابل پیشبینی است پس پیشاپیش می توانید از این رفتارها جلوگیری کنید مثلاً اگر کودک شما علاقه به نقاشی کردن روی دیوار دارد، زمانی که پیشش نیستید مداد رنگی را در کشو بگذارید تا کم کم این عادت را ترک کند.

اگر کودک ۲ ماهه شما از مغازه ها خوراکی بر میدارد با خودتان عروسک ببرید و سرش را گرم کنید. یا اگر کودکتان عادت دارد خانه را پر از دستمال کاغذی کند کافی است بسته دستمال کاغذی را بالای کمد بگذارید.

۳. از رفتار های بد کودک پیشگیری کنید

هاروی کاپ نویسنده کتاب شادترین کودکان می گوید ” ممکن است بعضی اوقات کودکتان از روی خستگی گریه کند یا جیغ بکشد.

اگر کودکتان صبح ها پر انرژی است اما بعداز ناهار خسته و غیر قابل کنترل می شود سعی کنید او را بیرون از خانه ببرید، می توانید از دکتر وقت بگیرید و با دکتر درباره وضعیت کودکتان مشورت کنید. همچنین می توانید با گفتن” اسباب بازی هارو که جمع کنیم میریم مهمونی.” کودکان را آماده اتفاقات بعدی کنید اینگونه کودکتان آرام تر می شود.

 

منبع : تربیت کودک ✔️ ۱۴ نکته کلیدی که نمی دانید